Proces projektowania postaci to ciekawa przygoda.

Projektowanie postaci to fajna sprawa dla ilustratora, a staje się jeszcze fajniejsza, gdy mam szanse zobaczyć zaprojektowane postacie wcielone w życie. Jakiś czas temu właścicielka serwisu parentingowego Aktywnedzieciaki.info zamówiła u mnie serię tzw. memów. Nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie łączyło się to z koniecznością opracowania indywidualnej charakterystyki rysunku i oczywiście opracowaniem postaci. W kwestii opracowania stylu rysunku miałem wolną rękę. Klientka wyszła z założenia, że ja, jako "doświadczony rysownik" najlepiej będę wiedział, co robić i nie narzucała mi preferencji.
Natomiast co do postaci, to już nie była tak łatwa sprawa. Tutaj charakterystyka była konkretna i jasna, a sama droga do celu okazała się być ciekawym wyzwaniem . W dalszej części artykułu kolejne etapy projektowania postaci rysunkowej. Zapraszam.


Wytyczne postaci wyglądały mniej więcej tak:

Statystyczna rodzinka klasy średniej. Mamuśka około trzydziestki, ojczulek również. Dwójka dzieci, synek w wieku 3/5 lat i córeczka około roczku.

Mamuśka zadbana, ciepła, nowoczesna z aspiracjami, zabawna i zwariowana, ale siłą rzeczy osaczona przytłaczającą ilością obowiązków pani domu.
Ojczulek, z lekka pantofel i ciepła klucha, ale służący często oparciem - pracujący mąż.

Wszystko pięknie, ale jak powinni wyglądać? Jak wcielić w kreskówkowe życie takie cechy ? Zerknijcie, jak przez to przebrnąłem.

Pierwsze podejście do całości, czyli rodzinki niemal w komplecie. Tematem było przedstawienie kontrastu w sposobie spędzania piątkowego wieczoru przez bezdzietną parę, a tą, która już się dziecka doczekała.
Przed rozpoczęciem normalnego projektowania, często robię pierwsze podejście w postaci jednego kompletnego rysunku. Zabieg taki otwiera klientowi oczy na jego własne oczekiwania względem projektu. Czasami się okazuje, że trafiłem w punkt za pierwszym razem i z głowy. Ale nie tym razem :)
W tym przypadku okazało się, że kompletnie nie zrozumieliśmy się z klientką. Moja wyobraźnia - w lewo, a oczekiwania klientki - w prawo. Ale projektowanie to proces, to także proces szukania porozumienia między rysownikiem, a klientem, szczególnie gdy w perspektywie jest dłuższa współpraca.  Dlatego, bez zbędnego rozwlekania tematu, idziemy dalej.

Jeden z pierwszych projektów mamuśki. Czystko komiksowa stylistyka i twardy kontur nie był jednak tym czego szukamy. Sama mamuśka też wyglądała jak lekko upośledzona kura domowa z lat 80' 

 

 Projekty dwa i trzy też nie były tym, czego szukaliśmy. Tu nie zagrały zbyt realistyczne kształty i za bardzo usportowiona sylwetka postaci.

 

 Projekt numer cztery. No już był oddechem w dobrym kierunku, tyle że mamuśka wyglądała za bardzo surowo, wrednie. Coś w jej oczach było antypatycznego. Taka stara panna, na dodatek nauczycielka z lekko sadystycznym spojrzeniem i mało szczerym uśmiechem. Też zastanawialiśmy się nad stylem kreski. Trzeba było wybrać pomiędzy miękką, szkicową kreską ołówkiem, a twardym, komiksowym konturem.

 Projekt numer pięć był już prawie dobry. Tak. To było prawie to, czego szukamy! Tyle, że w twarzy mamuśki było coś ciapowatego, coś nieporadnego, brak doświadczenia i mądrości w oczach. Nasza mamuśka ma mieć pazur, ma mieć klasę, a przy okazji ma być ciepła i mądra. Powyższa, nie wiedzieć czemu, nie wygląda na zbyt mądrą.

Projekt numer sześć. W końcu pojawiła się ona. Nieśmiały rysunek machnięty tak naprawdę w odruchu rozpaczy. Bo pomyślcie. Do każdego z poprzednich projektów powstało kilka rysunków próbnych / poszukiwawczych. Tutaj prezentuję tylko rysunki wynikowe. Powoli zaczynałem odczuwać zmęczenie materiału. Wracając do projektu numer sześć.

Ona ma to coś!

A tak wygląda z bliska :)

 

Przywitajcie "Mamuśkę". Ciepłą, mądrą, zabawną, zwariowaną i nowoczesną.

A tutaj reszta rodzinki.

Zobaczcie, jak powstawały niektóre z memów.

Bay! Zaglądajcie częściej.